من ورآ بيبان صدري يحتويني ألف ضيقه
ضايقآ في وسط نفسي منكبت في وسط كبت
بي حزن...بي ضيق مزمن..ونفحه جروحآ عتيقه
وأكتساني صمت قاسي..وحيره فيها اضطربت
في كنيني ..يحتويني .هم..واهاتآ عميقه
تختلج بأقصاي حتى جابت اقصايه وجيــت
قلت بعدل الوضع .بـ أهرب بأي وسيله.بأي طريقه
ولالقيت الا الكتابه يمها رحــت وهربــت
ألشعر رفيق روحي وله غدت روحي رفيقه
وهو اللي يلبي مطلبي لآمن طلبــت
لأ ضما يشرب مني ولا ضميت أشرب رحيقه
انسكب بي وانسكب وانسكبي وانسكبت
الشعر لولا ظروفي وربي لا أهجر طريقه
ولولا وضعي ماجذبني وانا يمه ماأنجذبت
وهذه هي كل الحقيقه في زمن مابه حقيقه
وماكتبت ألا الحقيقه يوم لحروفي كتبت
ممــآ راق لــي